20 de xuño de 2008

VENTOS DE RESTAURACIÓN (I)

Desde hai algún tempo observo que en Agolada vai medrando a sensibilidade e o bo gusto á hora de restaurar e recuperar as vellas construcións, expoñentes dunha arquitectura sinxela, que garda todo o encanto e solemnidade da pedra antiga, toscamente labrada e disposta coa graza da tradición rural.
Cabanelas, na propia praza do Concello de Agolada, reconverteu unha construción humilde e insulsa no mellor e máis imaxinativo apartamento de toda a vila. Tres dependencias, perfectamente aproveitadas e deseñadas con exquisitez, nun espazo reducido, e unha fachada que harmoniza co entorno, en perfecta simbiose coa tradición e co recinto dos Pendellos, que se encontra a escasos metros. Tradición e modernidade conxugadas con habilidade e intelixencia.

E. Ouro no final do Paseo da Parranda levou a cabo a restauración integral desta casa que herdou de seus pais. Foi taberna de feira durante moitos anos e diante dela véndense os repolos desde hai décadas. A pedra inmaculada, sabiamente recintada, recibe o perfecto complemento dunha carpintería de PVC e uns enreixados de forxa nos balcóns certamente orixinais.
Outras casas, construídas nos anos 40 e 50 vanse remodelando con sensibilidades e gustos variados, sempre bastante respectuosos. Crece o orgullo por amosar a pedra espida, sen recebos nin cales que a enmascaren.
Cómpre aleccionar e aprender do ben feito para repetírmonos nos acertos.

P.S. Nesta entrada había un hórreo restaurado. Retireino por non disgustar a ninguén. Porque nunca foi nin será o meu obxectivo. Éche ben certo que moitas veces as boas intencións non cadran coas susceptibilidades tan diferentes.

4 comentarios:

  1. Sempre quixen ter unha casa de pedra para restaurar. Ata agora non o conseguín, pero non perdo a esperanza :-)
    ¿Queres crer que na miña aldea restauraron unha casa preto das ruinas do castelo e non puideron deixar a pedra á vista? Hai cousas que non entendo...
    O mesmo pasou fai anos coa igrexa da Fonsagrada. Algúns día heiche mandar unhas fotos sobre o tema.

    ResponderEliminar
  2. Despois de tantos anos de chambonadas semella que últimamente estamos a facer as remodelacións das casas con mellor criterio. Deixámonos de tanta modernidade e recuperamos o gusto polo que sempre foi noso.
    E xa era hora.

    ResponderEliminar
  3. Pois é de xustiza felicitar a eses veciños de Agolada que con tan bo xeito están acometendo as obras de restauración. Ás veces non é cuestión de cartos, se non -simplemente- de bo gusto e de sentido da estética, que se adapte ao entorno sin agredir á vista.

    ResponderEliminar
  4. Vaia chulada. Agora que vexo esas fotos, preguntome eu cando acabaran meus pais a sua....

    ResponderEliminar