26 de novembro de 2007

POBRE PAZO RICO

O sábado pasado andei as terras veciñas de Antas (saúdos, Chousa da Alcandra) co aire fresco da mañá na cara.
Volvín onda outras veces a reparar nos detalles do fermoso solar dos Bermejo, un enorme buque pétreo varado na gándara, o singular Pazo de Santa Mariña.
E alí, á beira do pazo, sempre me ocorre, experimento unha dobre sensación: admiración pola impresionante fábrica arquitectónica e desacougo ante o abandono e as barabaridades consumadas con alpendres de ladrillo e bloque adosadas á nobreza dos vetustos muros.
Na foto superior pódese ver unha soberbia escaleira con corredor voado sobre elegante columnata. Un caseto de ladrillo e cemento apegado réstalle toda a prestancia e é unha expresión de mal gusto.
O alpendre que hai diante do portalón brasonado (é un dos tres elegantes portalóns con arco de medio punto que dan acceso a diferentes zonas do pazo) é unha antoloxía do feísmo e un disparate antiestético que atenta contra a fisionomía do pazo e contra a historia que albergan estas paredes.
Bloques e fibrocemento adosados aos muros de perpiaño e as columnas de formigón tallando o acornixado claman por unha restauración respectuosa para este gran edificio que merece mellor destino e outro trato.

3 comentarios:

  1. Cabe a denuncia que fas en cada renglón. Non hai pretexto nin razón para as tropelías que con esa magnífica obra se teñen cometido.
    Con todo, permítome ofrecer estoutra vista:
    http://www.concellodeantas.org/quevisitar/monumentos/
    monumento.php?idmonumento=9

    (Resulta curioso. O sábado eu fun de visita gastronómica Agolada)

    Saúdos

    ResponderEliminar
  2. De quen é propiedade? Non serían os donos os encargados de conservalo en condicións?

    ResponderEliminar