NA CIDADE DE AGOLADA

Onte as farolas de Agolada apareceron con cartelóns que anunciaban a actuación do circo Roma EN ESTA CIUDAD. E fíxome graza porque estamos moi lonxe de ser unha urbe, nin creo que queiramos selo e renunciar aos beneficios dunha vida repousada, durmida nos muros do silencio.
Hoxe pola mañá acerqueime a ver a carpa, instalada no aparcamento do novo recinto feiral e encontrei un circo moito máis grande cós que soen vir por aquí cunha frecuencia bianual.
A presenza deste circo e a celebración de dúas reunións de diferentes colectivos, de ámbito supramunicipal e no mesmo día, invitaba a pensar en algo digno de reseñar, máis propio dunha cidade.

A Federación Ecoloxista Galega celebrou a súa xuntanza anual no salón de actos do Centro da Terceira Idade, invitados pola asociación local Naturviva. Despois da reunión visitaron o Sobreiral do Arnego e xantaron en Carmoega.

Un colectivo moi numeroso de cursillistas de Pascua Bíblica, con xente de diversos puntos da diocese lucense, reuniuse no CEIP de Agolada desde as nove da mañá. Pola tarde escoitaron unha breve actuación da Coral Polifónica de Agolada e a continuación foron recibidos na Praza do Concello pola directiva de Amigos dos Pendellos.

Realizaron unha visita guiada polo antigo mercado e non deixaron de manifestar a sorpresa de que se conserve un lugar coma este.

Puideron contrastar o estado actual do mercado con fotografías do pasado recente, nas que os Pendellos mantiñan intacto o seu estado orixinal.

Os compoñentes da FEGA, unha vintena de persoas, despois da visita ao Sobreiral, tamén quixeron visitar os Pendellos.

Con enorme sorpresa e alegría recibín dun dos visitantes a confirmación de que un dos chantos dun pendello-expositor é en realidade un antigo miliario romano (no centro da foto). El xa traía a referencia dunha terceira persoa. Outro atractivo máis para sumar aos Pendellos.

Aos dous colectivos falóuselles da inmediatez das obras de restauración, por exemplo, a do edificio da Capela das Virtudes. Despedíronse desexándonos éxito na nosa arela de ver a humildade destas construcións rescatada do abandono.