É difícil encontrar un bosque con tanta biodiversidade en decenas de quilómetros á redonda. O Sobreiral, espazo protexido na Rede Natura 2000, goza tamén agora do amparo da Comunidade Europea baixo a denominación LIC (Lugar de interese comunitario).
Ás calidades naturais pódesenlle sumar tamén as etnográficas e industriais. Varios muíños e tostas e o aproveitamento da cortiza así o testemuñan. Hoxe o Arnego baixaba bravo e ruidoso e o balbordo da auga inundaba a mesta fraga.
Os camiños que percorren este bosque soen ter ancho de carro, mais tamén é recomendable achegarse aos carreiros dos pescadores para gozar das paisaxes que se miran no vidro do Arnego.
O Sobreiral é un bosque mixto, con preponderancia de carballos e sobreiras. Un rico sotobosque tapiza as sombras. Nel destacan os fentos, xaras, abrótegas, xibardeiras, trobiscos e érvedos. 
A sobreira medra no val de Carmoega e en toda a ribeira do Arnego e do Ulla, favorecida por un clima que recibe os ventos cálidos e húmedos do Atlántico que soben pola cunca do Ulla desde a Ría de Arousa. En Carmoega as sobreiras forman un bosque que sobreviviu á acción humana e aos incendios e aínda presentan unha masa densa de vexetación. 
As abundantes chuvias da primavera fixeron medrar as matogueiras, mais os camiños aíndan están practicables. 
Dúas sobreiras tronzadas atrancan o camiño en dous puntos, pero non impiden o paso mais que aos temibles quads.O vindeiro 31 estaremos alí cos blogueiros que acoden a Agolada nunha ruta de sendeirismo de 4 quilómetros de fácil percorrido. Esta mañá andamos a limpar algunhas zonas onde a herba, as silvas, os fentos e os toxos querían asomar por riba do aconsellable.
Camiño de entrada ou saída, segundo se mire. Chega ata A Devesa (Carmoega). Nesta zona estáperfecto.
Aquí deixamos o bosque que rega o Arnego e que outea o falcón peregrino.
Pois si que é bonito o lugar. Polo menos as fotos, paréceno. Bicos.
ResponderEliminarXa quedei prendado do lugar. Ogallá que veña bo día o sábado.
ResponderEliminarPois si fai mal día o sábado polo menos quedan estas fotos de mostra.
ResponderEliminarÉ un lugar ben fermoso.
E unha zona ben fermosa, apetece perderse nela e disfrutala de vagar.
ResponderEliminarVaia sitio tan fermoso, sinto non poder coñecelo de momento, porque o día 31 non podo asistir á xuntanza, mágoa.
ResponderEliminarApertas.
Polo que vexo Busto, a todo o mundo lle está gustando o sitio, oxálá o coñeceran na realidade aínda lles había gustar máis. Un Saúdo
ResponderEliminarFermoso sitio, fermosas fotos...
ResponderEliminarE pensar que hai xente á que non lle importaría metelo debaixo dun encoro!
¡Menudas fotos! Qué envexa sá a deses paisaxes!!
ResponderEliminarUn saúdo.
"Se sodes sentimentais comprenderedes a miña emoción porque a vila natal non é coma todas as vilas" (Castelao)
ResponderEliminari eu tou tan de acordo, eso é o mundo, xusto íso, a emoción de ser dun lugar especial"
Estou sejura que o sábado será un bo día, para que esa vila túa gañé moitos fillos!
Aparte de ser un lugar ben fermoso, polo que vexo nas fotos, está a súa singularidade, porque hai poucos bosques de sobreiras en Galicia ademais deste, así que imos estar nun lugar único :-)
ResponderEliminarÉ un lugar fermosisimo
ResponderEliminarA ver se chega rapido o veran, porque é un dos sitios da miña comarca no que quero facer sendeirismo...
ResponderEliminarEstimado Manuel:
ResponderEliminarGracias por enredarme no tecido dos blogs amigos. A experiencia como ves está a divulgarse ben en internete.
http://www.vieiros.com/nova/66941/agolada-converteuse-no-centro-do-blogomillo
¡Qué forza ten esto dos blogs!
Ten que repetirse outro encontro. Non estaría mal que as próximas xuntanzas fóranse facendo da man de asociacións como a vosa: así que a vez que os blogueiros fan unha festa sácase á luz a recuperación do patrimonio noso.
Eu estou por propoñer algo, se non fora que xa escoitei non sei que de Melide.
Un saúdo.