Baixo un sol de "xustiza" e na mellor camaradería transcorreu a mañá polas ribeiras do Arnego, desde o mirador de As Piniceiras, Quián, as Aceas, a tosta da Devesa e os muíños de maquía. Trobiscos, érvedos, xaras, xilbardeiras, abrótegas... forman un rico sotobosque que tapiza a Zarra da Pena, gobernada por sobreiras e carballos.
Aquí aínda hai homes que desvisten as sobreiras
e esfolan as maus no corredor das moitas noites
que non cesan de cadrar a mentira e a espera...
(Xosé Vázquez Pintor)
Nunca antes os Pendellos gozaran de tantos avogados defensores nin de mellores valedores de cara a súa completa recuperación. Fixeron promesa de volver para cando a súa restauración sexa unha realidade.
Debo expresar unha lembranza agarimosa para o amigo Julio B. López Regueiro que neste día deixou selado un pacto moi íntimo con esta terra que lle impediu completar a xornada.
Estaba preocupado por vos, metidos no medio de tanto letrado alá polas silveiras...
ResponderEliminarO teu último párrafo déixame cargado de curiosidade. A ver que raio de íntimo pacto faría Julio para ter que ausentarse. Faríase a tonsura acaso?
(Tanto meterme cos avogados ainda me vai costar un disgusto...