FELIZ E LIMPO ANO 2009

Hai moitas formas de empezar o ano. Unha delas pode ser esta: buscar unha foto que che sirva de ilustración para expresar algúns sentimentos que bulen por saír. Encontrei a foto no álbum do meu sempre socorrido amigo Ton van Vliet. Velaí un anaco do lavadoiro da Eirexe, en Vilariño, con auga, cepillo, xabón e un trapo. Todo isto cómprenos para lavar a roupa. Pero neste 2009 que comeza a min gustaríame poder lavar a carraxe repetida e a desproporción que percorre os territorios palestinos, fregaría forte sobre a lousa inclinada do pilón tanta violencia exercida sobre as mulleres vítimas das súas parellas, enxabonaría e poría ao clareo aos trepas (no campo político e no económico), que tanto abundan e non dubidan en tripar os dereitos dos demais para abrirse paso na xungla global. Daríalle un bo lavado e centrifugado de mil revolucións aos malpensados, aos que só saben falar para destruír, aos que erguen a soberbia como bandeira no campo de batalla da vida cotiá, aos que só saben ver pallas no ollo do veciño ignorando a trabe que habita no propio; aos cínicos, aos hipócritas (especie que coloniza cada vez máis extensión de territorio), aos violentos, aos hedonistas, ... Gustaríame lavar e axudar a cambiar algúns comportamentos desta sociedade na que vivo, que non me cadran nin concibo, mais aturo. E despois de moito lavar e, xa coas mans postas en faena, habíame meter eu tamén no pilón e lavaríame na corredoira pública, alí exposto ás miradas para que todos saiban que quen lava tamén é digno e merecente de ser lavado ou de lavarse cando e como lle pete. E a auga que saíse do pilón correría polo regueiro ata o prado para fecundar a terra coas miserias que todos arrastramos querendo ou sen querer, consciente ou involuntariamente. E así, meus amigos lectores, podería dicirvos que vivades un ano 2009 limpo de po e lama. Mais como sei que de utopías non se vive, queda só niso, nun desexo cordial e razoable.