Esta reportaxe fotográfica creo que paradoxalmente posúe un valor documental de idéntica proporción á deficiente calidade das imaxes. As fotos tomeinas en sucesivos anos entre 1985 e 1993. Están reproducidas dunhas diapositivas bastante estragadas na cor. Nelas pretendía recoller as primeiras intervencións que se foron acomentendo para salvar esta xoia arquitectónica da ruína.Con mellor ou peor fortuna nas resolucións adoptadas, estou no certo de que as peores medidas sempre son a desidia, a inacción, a abulia, a mesquindade, o abandono...
Os tellados arrombados, as tellas escachadas, as madeiras a podrecer, galiñeiros e hortas adonándose dos espazos, silveiras, lixo... expresaban a deixadez daqueles anos e non prometían un futuro en dignidade.
Todas estas imaxes queren testemuñar a miña antiga e dilatada afección e querencia por este espazo. Foi mágoa que tardásemos tanto en orgarnizarnos para buscarlle a solución que agora mesmo está en marcha e que cómpre darlle o mellor remate.
Que ben falan as pedras!
ResponderEliminarSaúdos
Suso