Hai 2500 anos os cucos (xentilicio popular) de Esperante aniñaban abeirados pola coroa de terra e pedra deste castro. Queda un terzo, que coutaba o vento do nordés. Desde aquí estendían a mirada pola cunca do Arnego deica os horizontes do Carrio.
Cando deixaron a fortificación e habitaron a penichaira, levantaron as casas moi preto da croa. Andando os séculos erixiron a igrexa no lateral surleste da muralla.
Hoxe o castro son leiras, coñecidas como Os Castros e no que queda de coroa érguense rexos carballos coma símbolos de resistencia daquel pretérito prerromano.
Ningún comentario:
Publicar un comentario