O bosque na primavera é un tapiz de cores onde sentan os paxaros os niños. Son bosques mixtos de piñeiros que non mudan e de carballos e bídalos que estrean senllos traxes. Son bosques de interior, da penichaira, esculpidos por invernos bravíos e fundidos no crisol do verán. Son bosques vellos, morada dos mouchos e dos cucos, do raposo e do gabián. Son os bosques da miña terra, os que bordean o Farelo na veciña aldea de Santomé (Antas de Ulla).Hai unha pista forestal que sobe desde San Martiño de Ludeiro cara O Seixo no Farelo. En plena ascensión un lixeiro vistazo permítenos outear os curutos das árbores e sentir os anceios das aves e a brisa da mañá debuxada na faciana.
Ningún comentario:
Publicar un comentario