A paz franciscana sobrancea Quián en luminosos amenceres que se adiviñan por detrás dos Penedos de Paradela. Olla cara o nacente e enxuga o resío da noite ao compás de Santoandré, na mesma parroquia de Carmoega.
Aquí temos orixes das nosas estirpes Pintor e máis eu. Onde outrora chiaban os eixes de freixo, o silencio apoderouse da atmosfera e é dono das fragas e dos eidos que descenden cara o Arnego en dondas vagoadas de feo e milleirais.
No poñente, Xirón, Cercio e mais o Carrio achegan as sombras cando na Feiranova aínda as raiolas ourean solpores.
Ningún comentario:
Publicar un comentario