Unha mañá de sábado as ovellas de Juan pacían na sombra da primavera. Mentres eu facía a foto varios ollos examinaban con atención os meus movementos sen que eu tivese consciencia diso. Meses máis tarde nunha conversa cos veciños fun descubrindo que naquela aldea é difícil pasar de incógnito e menos baixo o disfraz ciclista.
autopistas, tren de alta velocidade, facenda...
ResponderEliminarComo non van a desconfiar e ter medo.Millor que ates un pano da man ao casco :-)