Autor da imaxe: Pablo Gallo
Debo confesar que só coñecía o nome de Lois Pereiro, pero non a súa poesía. Aínda o estou descubrindo e gozo dos seus profundos versos serenos. Eis unha poderosa razón para seguirmos a potenciar o Día das Letras Galegas: rescatarmos do esquecemento ou divulgar tesouros arrecantados da nosa literatura.Somentes
intentaba conseguir
deixar na terra
algo de min que me sobrevivise
sabendo que deberia ter sabido.
intentaba conseguir
deixar na terra
algo de min que me sobrevivise
sabendo que deberia ter sabido.
Estou plenamente contigo na reflexión, amigo Manuel. Un brinde pola Lingua (hoxe e calquera outro día tamén).
ResponderEliminarApertas
Eu tamén o descoñecía a El e a súa obra, onte tratei de coñecer o porque? morrera tan novo, e tratarei de ler algo da súa poesía; o SIDA e o aceite de colza foron como dúas lanzas que esnaquizaron o seu corazón o seu cerebro e logo a súa vida. Foi un revolucionario elegante amaba Monforte, gustáballe a Terra Cha, pero vivía preto do ceo na Coruña. Ben preto de El, eu comía e paseaba todos os días cando se propagou a colza desde Torrejón de Ardoz, tiven a sorte de non tomar ese maldito aceite, e as drogas tamén me querían bicar, pero a miña sorte foi mellor.
ResponderEliminarDesde o Pico Sacro.